नकळत कित्येकदा पडलेला त्याचा मुडदा......
नकळत कित्येकदा पडलेला त्याचा मुडदा मी डोळ्यांदेखत पाहीला, न जाणे कोणती ती सहनशीलता देवाने दिली वाट्याला, सारं आयुष्य आणि आनंदाचा उत्सव होतं क्षणीक साथीला, अचानक वादळ आलं, होतं सुख तेही गेलं, लाभलं दु:ख सोबतीला, चांगली माणसं, चांगले विचार मिळाले श्वासाश्वासाला, सारं काही विरून गेलं, वणव्यानेही आता रौद्र रूप धारण केलं, थांबला मग तोही अखेर राख देऊनी हाताला, दिवस गेले, क्षणही गेले, काही न उरले हिशोबाला, आठवणींचा तो फापटपसारा मरणासन्न करतो त्याला, पडला तो कित्येकदा, अनेकदा जळून ही विझला, पण आता निघालाय अक्षम्य पंख पसरून आकाश कवेत घ्यायला, _भाउ काळे